Last van pijn, trauma, angst,
gedoe of schuldgevoelens?

Maria vraagt een opstelling aan omdat ze het gevoel heeft dat haar oudste zus Saskia altijd alles afkeurt van haar. Het maakt niet uit wat Maria doet, er komt altijd commentaar. En als er geen commentaar komt, voelt Maria de ogen van Saskia in haar rug prikken. Maria kan niet aangeven dat er zich iets heeft voorgedaan tussen haar zus en haarzelf. Wat is hier aan de hand?

Als het gezin van herkomst opgesteld wordt, zien we dat de representant van Saskia steeds dichterbij haar vader gaat staan. Ze kijkt hem liefdevol aan. Vader beantwoordt haar blik met zachte ogen. Als Maria ook in het zicht van vader wil komen, wendt hij zijn blik af. Hij kan Maria niet dichterbij laten komen, laat staan aankijken. 

Als er navraag gedaan wordt hoe de relatie tussen Maria en haar vader is, geeft zij aan dat deze inderdaad altijd moeizaam is geweest. Hij is vader van vier dochters. Maria is de jongste. Vader had altijd zo graag een zoon gewild. Helaas voor hem was zijn laatste dochter weer geen zoon. Onbewust heeft hij haar dit altijd kwalijk genomen. 

Zus Saskia blijkt in dit verhaal onbewust loyaal aan haar vader te zijn. Ook zij laat Maria niet dichtbij haar komen, omdat ze anders ontrouw aan haar vader zou zijn. Uit liefde voor haar vader doet ze ook lelijk tegen haar zusje.

Door de opstelling heeft Maria zowel inzicht in de situatie als rust gekregen. Ze voelde zich vele malen rustiger en zelfverzekerder omdat ze snapte wat er speelde. Dat het niet lag aan dat zij iets fout deed. Met zachte ogen kan ze naar haar vader en zus kijken. Dat geeft haar een goed gevoel.